شاعر:رهبر عزیز((ایت الله العظمی سید علی خامنه ای))
سر خوش ز سبوی غم پنهانی خویشم/چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم در بزم وصال تو نگویم ز کم و بیش/چون ایینه خو کرده به ویرانی خویشم لب باز نکردم ز خروشی و فغانی/من محرم راز دل طوفانی خویشم یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی/عمری است پشیمان ز پشیمانی خویشم از شوق شکر خنده لبش جان نسپردم/شرمنده ی جانان ز گران جانی خویشم بشکسته تر از خویش ندیدم ز همه عمر/افسرده دل از خویشم و زندانی خویشم هر چند عمی بسته ی دنیا نیم اما/دلبسته ی یاران خراسانی خویشم
شادی را هدیه کن حتی به کسانی که انرا از تو گرفتند،عشق بورز
به انهایی که دلت را شکستند،دعا کن برای انهایی که نفرینت کردند و
دوست بدار کسانی را که به یادت هستند! میدونی چرا وقتی بزرگ میشیم به جای مداد از خودکار استفاده میکنیم؟؟؟ تا یاد بگیریم یک سری از اشتباهات پاک کردنی نیست! بیاموز که اگر ستاره نیستی،ابر هم نباش که جلوی درخشش ستاره ها را بگیری... تنهایی ادم ها به عمق یه دریاست،ولی برای پر کردنش یه لیوان محبت کافیه... محبت تنها جوشکاری است که دلهای شکسته را رایگان جوش می دهد! دریا باش تا بعضی ها از با تو بودن لذت ببرن و بعضی ها که لیاقت تو رو ندارن
در تو غرق بشن! زندگی یعنی: بخند؛هرچند که غمگینی.ببخش؛هرچند که مسکینی.فراموش کن؛
هرچند که دلگیری.این گونه زیبا بودن زیباست؛هرچند که اسان نیست! خنده اسلحه ایست برای کشتن غم های زندگی؛امیدوارم همیشه قاتل مسلح باشی! زندگی باید کرد؛
گاه با یک گل سرخ/گاه با یک دل تنگ/گاه باید رویید در پس این باران/گاه باید خندید بر غم بی پایان.
